بایدها و نباید های مبتلایان به سنگ کلیه
سنگ کلیه متاسفانه از شایع ترین بیماری ها و در عین حال بی خطرترین آن ها می باشد. اما آیا می دانستید سنگ های تولید شده توسط کلیه می توانند منشآهای متفاوتی داشته باشند به همین جهت با رعایت چند نکته ساده قابل پیشگیری هستند؟
نکاتی برای مبتلایان به سنگ کلیه
مواد دفع شده توسط کلیه ها از طریق ادرار، شامل اوره و اسید اوریک، تولید شده از تجزیه پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک هستند. پس مصرف بیش از حد پروتئین اوره را افزایش داده، این در حالی که اسید اوریک یک محصول جانبی از پروتئین و فروکتوز تولید شده توسط سوخت و ساز بدن است. فروکتوز معمولا در عرض چند دقیقه پس از مصرف اسید اوریک را افزایش می دهد. طبق آمار اکثر آمریکایی ها سه تا پنج برابر پروتئین، و دو تا چهار برابر فروکتوز بیشتر از آن چه که نیاز دارند مصرف می کنند. این دو عامل در رژیم غذایی، هم به تنهایی و هم به ویژه در ترکیب با یکدیگر، استرس قابل توجهی بر روی کلیه ها وارد کرده و موجب ترویج بیماری های کلیوی و سنگ کلیه می شوند.
سنگ کلیه، علی الخصوص سنگ هایی که به دلیل پردازش فروکتوز ایجاد می شوند با سایر قندها مرتبط هستند. اسید فسفر در نوشابه نیز به ترویج تشکیل سنگ اسیدی کمک می کند.
داروهای ضد درد نیز زمانی که بیش از اندازه و یا در دراز مدت مصرف شود به آسیب کلیه منجر خواهند شد. این داروها شامل آسپرین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، ایبوپروفن، ناپروکسن و استامینوفن ( به ویژه هنگامی که با الکل ترکیب شوند) می باشند. تحقیقات نشان می دهد که ترکیب الکل با استامینوفن در مقایسه با زمانی که هر کدام از این مواد به طور جداگانه استفاده شوند، خطر ابتلا به آسیب کلیوی را افزایش می دهد.
اگر شما مبتلا به بیماری کلیوی هستید، باید مصرف مواد غذایی غنی از فسفر را کاهش دهید. همانطور که گفته شد این ماده می تواند تشکیل سنگ کلیه را افزایش دهد. از سوی دیگر، اگر شما مشکلات ادرار دارید اما هنوز بیماری کلیه ندارید، سعی کنید مواد غذایی غنی از پتاسیم (در درجه اول سبزیجات و دانه ها) را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
بسته به نوع سنگ کلیه، شما همچنین ممکن است نیاز به تغییر رژیم غذایی به طرق زیر داشته باشید:
سنگ استروویت: اغلب در زنان یافت می شود، این نوع از سنگ تقریبا همیشه نتیجه عفونت های دستگاه ادراری است.
سنگ سیستین: درصد بسیار کمی از سنگ های کلیه از این نوع هستند. این سنگ نتیجه یک اختلال ارثی است که باعث می شود کلیه های بیش از حد به دفع برخی آمینو اسیدهای موجود بپردازند.
سنگ های اسید اوریک: این سنگ محصول جانبی سوخت و ساز بدن از پروتئین و فروکتوز می باشد و معمولا با نقرس دیده می شود. قطع مصرف پروتئین و فروکتوز برای پیشگیری و درمان این نوع از سنگ ضروری است. سیترات پتاسیم که باعث کاهش اسیدیته ادرار و کاهش دفع کلسیم توسط ادرار می شود، نیز ممکن است به جلوگیری از سنگ های اسید اوریک کمک کند.
سنگ های اگزالات کلسیم: حدود ۸۰ درصد از سنگ های کلیه، بر پایه کلسیم است. به طور معمول، این سنگ ها در نتیجه مصرف ناکافی آب و عوامل تغذیه ای، از جمله اگزالات بیش از حد، پروتئین و مصرف نمک فرآوری شده به وجود می آیند.