جراحی زیبایی کوچک کردن سینه
مهمترین دلیل بزرگ شدن سینه زنان، زایمان و شیردهی و تغییرات حاصل از آن است.
بنابراین اکثر بیمارانی که جهت کوچک کردن سینه های خود مراجعه می کنند زنانی در سنین میانسالی
هستند که یک یا چند زایمان انجام داده اند و در حال حاضر از مشکلاتی به شرح زیر رنج می برند : بزرگی سینه ها افتادگی و شلی سینه ها درد گردن و دست ها عرق سوز شدن و خارش چین های زیر و بین سینه ها قوز و بد شکلی ستون مهره ها نداشتن اعتماد به نفس و رضایت از شکل و ظاهر خود عدم تقارن سینه ها ترک یا خطوط پارگی روی پوست سینه ها ( استریا)
چگونه سایز کرست خود را محاسبه کنیم ؟
سایز کرست را با دو مولفه بیان می کنند: این سایز یک قسمت عددی و یک قسمت حرفی دارد مثلاً C 80 قسمت عددی معرف قفسه سینه است و قسمت حرفی معرف اندازهCup یا کاسه کرست است. بنابراین قسمت عددی کرست که می تواند به سانتیمتر و یا به اینچ باشد فقط با رشد افزایش می یابد و در سنین بزرگسالی فقط با افزایش و کاهش شدید وزن قابل تغییر است. به همین دلیل ما معمولاً قسمت عددی سایز کرست را برای خانم های بالغی که تغییرات شدید وزنی ندارد ثابت در نظر می گیریم. آنچه برای جراحی زیبایی سینه مهم است و تمرکز جراح بر آن می باشد تغییر اندازه کاسه کرست است و
این تغییر می تواند در جهت بزرگ یا کوچک کردن باشد. نحوه اندازه گیری
برای اندازه گیری سایز کرست ابتدا باید دور قفسه سینه را اندازه گیری کرد. این اندازه گیری باید در ناحیه زیر سینه ها و بر روی خط زیر سینه باشد، به این ترتیب عددی مانند 80، 85، 90 و….. به دست می آید. پس از این باید دور سینه را در قسمتی که حداکثر برجستگی را دارد اندازه گیری کرد.به این ترتیبف رقم
دیگری به دست می آید مانند 90، 95، 100، 110 و…..
اگر این دو رقم را از هم کم کنیم و اختلاف آنها را در جدول قرار دهیم حرف معرف کاسه کرست به
دست خواهد آمد.مثلاً C80 ، D90 و . با توجه به نحوه اندازه گیری کرست، روشن است که در انجام جراحی های زیبایی سینه تمرکز جراح بر تغییر اندازه کاسه کرست است. به عبارت دیگر مثلاً در جراحی زیبایی کوچک کردن سینه، کرست خانمی که سایز D 85 دارد به C 85 تبدیل خواهد شد.
در حال حاضر رایج ترین تقسیم بندی افتادگی سینه، تقسیم بندی رگنالت( ( Regnaultاست. اساس این
تقسیم بندی بر محل نوک سینه نسبت به خطی که از چین زیر سینه کشیده می شود استوار است.
در حالت طبیعی چنانچه خط زیر سینه را رسم کنیم محل طبیعی نوک سینه باید 3 تا 4 سانتیمتر بالاتر از خط مرسوم باشد. چنانچه این فاصله به یک تا دو سانتیمتر برسد افتادگی درجه یک است. اگر نوک سینه بر روی خط قرار گیرد افتادگی درجه دو است، اگر به زیر خط سینه بیاید درجه سه و اگر چند سانتیمتر پاییت تر از خط باشد افتادگی درجه چهار است.
گاهی اوقات پیش می آید که نوک سینه در محل طبیعی خود است ولی نسج زیر سینه به پایین خط کشیده شده است که این حالت را افتادگی کاذب می گویند
یکی از رایج ترین سوالات بیماران در اعمال جراحی سینه، محل طبیعی نوک سینه است. به طور کلی
روش های متفاوتی برای تعیین محل نوک سینه وجود دارد. این روش های عبارتند از :
بر اساس تقسیم بندی افتادگی سینه رگنالت
بر اساس فاصله از قسمت بالای استخوان جناغ، حدود 20 تا22 سانتیمتر است.
بر اساس فاصله از قسمت میان استخوان ترقوه، حدود 18تا 20 است.
تصویر نقطه ای خط زیر سینه بر روی سینه تقریباً وسط بازو باشد.
از چین بالای سینه، حدود 8 سانتیمتر فاصله داشته باشد.
همانطوری که ملاحظه می کنید روش های متفاوتی برای تعیین محل طبیعی نوک سینه وجود دارد و معمولاًجراحان با توجه به ترکیبی از این روشها محل نوک سینه را تعیین می کنند.
به صورت کلی این اعمال را می توان بر اساس برش آنها به انواع زیر تقسیم بندی کرد :
با برش بزرگ ( دور هاله سینه، خط وسط و زیر سینه، برش لنگری)
با برش کوچک ( دور هاله سینه و خط وسط، برش سوراخ کلیدی)
با برش بزرگ و با برداشتن سر سینه و پیوند مجدد آن
ماموپلاستی با برش بزرگ ( برش T بزرگ)
روشی است که معمولاً در مورد بیمارانی با سینه های بزرگ به کار
می رود. در این روش، برش جراحی از سه قسمت تشکیل می شود: دور هاله، زیر هاله در خط وسط و
برش سرتاسری زیر سینه ( در چین زیر سینه)
از روش جراحی ماموپلاستی با برش بزرگ معمولاً در شرایط زیر استفاده می شود :
– چنانچه بیماری سینه های بسیار بزرگی داشته باشد به ترتیبی که حدس زده شود که از هر سینه باید
بیش از 800 گرم برداشته شود.
– پوست سینه قوام و کیفیت خوبی نداشته، شلی زیاد و ترک های فراوان داشته باشد.
افتادگی سرسینه بیش از 10-8 سانتیمتر باشد.
– از ویژگی های مهم این روش آن است که درست در پایان جراحی، سینه تقریباً شکل واقعی خود را
خود را به دست می آورد.
– در این روش می توان سینه را حتی المقدور کوچک نمود.
– در این روش می توان پوست بیشتری از سینه بیمار برداشت.
– در این روشعمدتاً مشکلی در حس سرسینه به وجود نمی آید.
-با وجودی که توصیه می شود این بیماران پس از عمل حامله نشوند ولی امکان حاملگی و شیردان پس از این عمل وجود دارد.
روشی است که از آن معمولاً در مورد بیمارانی که سینه های بسیار بزرگی ندارند استفاده می شود. در این روش برش جراحی از دو قسمت تشکیل می شود : دور هاله و زیر هاله در خط وسط. نام دیگر این برش، برش سوراخ کلید ( Key Hole ) است، چرا که در نهایت، شکل نهایی برش جراحی شبیه سوراخ کلید خواهد بود.
چنانچه بیماری سینه های بسیار بزرگی نداشته باشد به ترتیبی که حدس زده شود از هرسینه باید کمتر از
800 گرم برداشته شود و یا اینکه افتادگی سرسینه کمتر از 7 سانتیمتر باشد، در این شرایط می توان
سینه های بیمار را با برش کوچک، کوچک نمود.
نکته حائز اهمیت قوام و کیفیت پوست در این عمل است، در بیمارانی که از برش کوچک جهت کوچک کردن سینه های آنها استفاده می شود. پوست نباید ترک های فراوان داشته باشد و در عین حال باید قوام و کیفیت پوست خوب باشد، به عبارت دیگر از الاستیسیته خوبی برخوردار باشد.
ویژگی های این روش جراحی چیست؟
در این روش عمدتاً مشکلی در حس سر سینه بوجود می آید.اندازه وشکل این برش در مقایسه با روش قبل کوچک تر است.با وجودی که توصیه می شود بیماران پس از انجام این عمل حامله نشوند ولی امکان شیردادن پس از این عمل وجود دارد.
نکته حائز اهمیت در این عمل، توجه به این نکته است که شکل نهایی سینه آن چیزی نیست که درست پس از عمل دیده می شود. به عبارت دیگر بیماران جهت مشاهده شکل نهایی سینه خود مدتی صبر نمایند تا سینه پس از این عمل به تدریج قوام و شکل خود را پیدا کند.