مدیریت اخبار

علیرضا یارقلی درباره بیماریهای پوستی اظهار کرد: از بیماریهای پوستی که در متون طب ایرانی به آنها اشاره شده، می‌توان به ورم‌ها و بثورات مانند کهیر (شری)، آکنه (بثور لبنیه) دمل، کیست‌ها (سعله)، عفونت‌ها (آتشک و ...)، گزیدگیها (بلخیه)، نفاطات و نفاخات (شبیه پمفیگوس و پمفیگوئید)، طواعین، اورام صلبه، لنفادنوپاتی‌ها (خنازیر و فوجشلا) و تغییرات رنگی مانند برص ابیض (ویتیلیگو) و اسود، بهق ابیض و اسود، کلف (ملاسما)، برش و نمش (کک و مک)، خال و قوبا (پسوریازیس) اشاره کرد.

وی افزود: بیماریهای پوستی به‌سبب اینکه از جنس عصب پوست هستند و دارای عنصر خاک یا سودا‌ بوده، این امر باعث سختی و تراکم آن می‌شود لذا درمان آنها نیز به‌آرامی صورت می‌گیرد البته در بسیاری از این موارد، درمان بر اساس آموزه‌های مکتب طبی ایرانی نسبت به طب غربی، سریع‌تر، پایدارتر، مؤثرتر و متنوع‌تر است.

این عضو انجمن علمی طب سنتی ایران تصریح کرد: در بررسی و درمان اختلالات پوستی (پس از بررسی و اصلاح اعضای داخلی)، تقویت اعضای رئیسه و اصلی بدن، به‌ویژه کبد نیز بسیار مهم است چرا که کبد نقش اساسی در تولید اخلاط چهارگانه سالم در بدن دارد.

یارقلی یادآور شد: مثلاً ممکن است خلطی سالم در کل بدن زیاد شود و همراه خون به پوست بیاید و ایجاد عارضه کند، برای مثال تولید سودای زیاد، باعث تیرگی پوست و تولید صفرای زیاد، باعث زردی پوست می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: بیماریهای مزمن، کم‌غذایی، کم‌خونی، غم زیاد، دردهای شدید و نزدیکی کردن بسیار از دیگر علل اصلی تغییرات پوستی هستند.

منبع: تسنیم