دستگاه ادراری در هر دو جنس از دو کلیه، دو میزنای (حالب)، مثانه و پیشابراه تشکیل شده است. اصولاً تمامی بخشهای دستگاه ادراری با سونوگرافی قابل بررسی است، اما حالبهای طبیعی معمولاً به جهت آنکه قطر بسیار کمی داشته و دو جدار آن به صورت مجازی روی هم خوابیدهاند، در سونوگرافی دیده نمیشوند. سونوگرافی کاربردهای متعددی در بررسی دستگاه ادراری دارد که از آن جمله میتوان به بزرگ شدن کلیه ها به علت پس زدن ادرار ناشی از انسداد با سنگ یا دیگر توده ها، بررسی تومورها، کیستها و آبسه های کلیه، بررسی اندازه کلیه در بیمارانی که پیوند کلیه شدهاند، ارزیابی پروستات و مثانه و ... اشاره نمود.
▪ آمادگیهای پیش از انجام سونوگرافی دستگاه ادراری
برای بررسی مثانه و مجاورات آن باید مثانه پر باشد. اما مثانه لبریز از ادرار (به شدت پر) به علت پس زدن ادرار به حالبها و سیستم جمع کننده ادرار و لگنچههای کلیه ممکن است منجر به تشخیص اشتباه شود.
ـ توجه: گاهی لازم است که مثانه در دو حالت پر و پس از تخلیه (مثلاً برای بررسی بزرگی پروستات) مورد سونوگرافی قرار گیرد.
وجود پانسمان و زخم پوستی در محل کلیه ها از دقت سونوگرافی میکاهد. مثلاً در سوختگیهای شدید انجام سونوگرافی غیرممکن است