در سال ۱۷۹۴ میلادی یک دانشمند ایتالیایی پرواز خفاشها را در شب و توانایی آنها را برای جلوگیری از برخود با موانع مورد دقت قرار داد و دریافت که این جانداران به جای نور با صدا هدایت میشوند، به عبارت دیگر این موجودات با گوش خود میبینند؛ اما صداهاییکه گوش انسان آنها را درک نمیکند. او آنها را اولتراسوند (فراصوت) نامید. اما در واقع مبداء تاریخی استفاده از سونوگرافی به سانحه کشتی تایتانیک در سال ۱۹۱۲ باز میگردد. در آن زمان فرانسویها که از امواج اولتراسوند برای یافتن زیردریاییهای دشمن استفاده میکردند، آن را برای یافتن لاشه کشتی غرق شده تایتانیک به کار گرفتند. بعدها در مرکز تحقیقات نیروی دریایی آمریکا با استفاده از سونوگرافی به تشخیص سنگهای کیسه صفرا پرداختند و به تدریج این روش جایگاه خود را در بین روشهای تشخیص پزشکی پیدا کرد، به طوری که امروزه به صورت بسیار گسترده در بررسی انواع بیماریها در بسیاری از اعضاء داخلی بدن مورد استفاده قرار می گیرد.